In het zomersemester van 2015 heb ik Public Administration aan de HWR (Hochschule für Wirtschaft und Recht) Berlin gestudeerd. In Nederland studeer ik European Studies aan de NHL in Leeuwarden. Omdat ik graag mijn kennis met betrekking tot het openbaar bestuur uit wilde breiden én graag in Berlijn wilde studeren, koos ik voor de HWR Berlin. Ik volgde daar allereerst natuurlijk vakken met betrekking tot openbaar bestuur, zoals Verwaltungswissenschaften en Modernization of Public Administration in Germany, om mijn kennis op dat gebied uit te breiden. Zoals de namen van die modules al doen vermoeden, volgde ik zowel vakken in het Duits als in het Engels, omdat ik naast mijn Duits ook graag mijn Engels wilde verbeteren.
Naast vakken omtrent openbaar bestuur heb ik ook vakken gevolgd om bepaalde vaardigheden verder te ontwikkelen. Zo volgde ik ook een module met betrekking tot sociale competenties, een module gericht op het schrijven van essays en presentatievaardigheden, Duits op C1 niveau en het vak wat mij het allerbest beviel: Intercultural Competence. Hierbij leerden we veel over verschillende minderheidsgroepen in Berlijn en verschillende integratieproblemen. Zo bezochten we bijvoorbeeld een moskee, waar een meisje van onze leeftijd uitleg gaf over het islamitische geloof en ons de kans gaf om allerlei vragen te stellen. Overigens duurden de meeste lessen drie tot vier uur, wat voor mij wel erg wennen was, zeker als een docent vrijwel non-stop aan het woord was en je als student vooral aandachtig moest luisteren. Qua niveau waren de colleges aan de HWR vergelijkbaar met de colleges aan de NHL.
Het meeste papierwerk omtrent mijn semester in Duitsland kon ik van tevoren doen. Het International Office van de NHL Leeuwarden heeft mij goed geholpen als iets onduidelijk was, bijvoorbeeld bij het aanvragen van een uitwonendenbeurs of het aanmelden bij de HWR. In Duitsland aangekomen, hoefde ik me eigenlijk alleen nog maar in te schrijven bij de gemeente en wat formulieren in te vullen voor school. Tijdens een zogenaamde Welcoming Day werd dit aan alle internationale studenten uitgelegd. Nu had ik toevallig de pech dat het niet mogelijk was de vakken te volgen die ik oorspronkelijk gekozen had en dat dit langs iedereen heen was gegaan, waardoor ik voor school een nieuw Learning Agreement op moest stellen en voor het DIA-Stipendium een nieuw studieplan. Daarnaast moest ik natuurlijk nog enkele praktische zaken regelen, zoals telefoon en internet.
Naast het DIA-Stipendium beschikte ik ook nog over een Erasmusbeurs en natuurlijk de gebruikelijke studiefinanciering. Al met al had ik dus behoorlijk wat middelen om van rond te komen, wat ook zeker hielp bij het zoeken van een kamer. Ik vond mijn kamer via www.wg-gesucht.de, waar ze niet alleen WG-kamers verhuren maar ook appartementen. Ik wilde graag een kamer voor mezelf met eigen badkamer en keuken, en gezien alle studiebeurzen was dat ook mogelijk. Ik heb een oproepje op de site geplaatst en werd door een vrouw benaderd die mij voor €530 per maand een appartementje met eigen keuken en badkamer in Schöneberg aanbood. Eigenlijk zocht ik in eerste instantie een woning iets dichter bij mijn school in Lichtenberg, aan de andere kant van de stad, maar achteraf ben ik blij dat ik toch voor de woning in Schöneberg had gekozen. Schöneberg is relatief centraal gelegen wijk, mooier dan veel districten in het oosten van Berlijn en ook een stuk rustiger dan populaire districten zoals Kreuzberg, Friedrichshain en Neukölln, iets wat ik persoonlijk wel heel fijn vond.
Berlijn is een vrij goedkope stad, je kunt ook voor €300 al een WG-kamer vinden. De kosten voor boodschappen zijn vergelijkbaar met de Nederlandse prijzen. Uit eten gaan is in Berlijn erg goedkoop. Verder betaalde ik nog zo’n €185 euro voor een semesterticket voor het OV waar ik vrijwel elke dag gebruik van heb gemaakt. Verder krijg je als student op vertoon van je studentenpas vaak korting bij musea en andere bezienswaardigheden.
Ik had al eens eerder een tijdje in Duitsland gewoond; na de havo heb ik tien maanden bij een gastfamilie in Hessen gewoond en bezocht ik daar een gymnasium. Die tien maanden hebben grotendeels mijn beeld van Duitsland bepaald. Hoewel ik twee keer eerder in Berlijn was geweest, ervaarde ik nu pas hoe anders Berlijn eigenlijk is in vergelijking met de regio waar ik eerder woonde. Ik had vaak niet eens het gevoel dat ik in Duitsland woonde, zoveel andere talen hoorde ik en zoveel andere culturen zag ik om me heen. Dat is wat voor mij Berlijn kenmerkt: de enorme verscheidenheid aan mensen. Daardoor voel je je zelf ook gauw thuis in de stad.
Ik heb me in Berlijn geen moment verveeld. Er is zo enorm veel te zien en te doen: naast alle bekende bezienswaardigheden zijn er talloze musea, uitgaans- en eetgelegenheden, parken, markten enzovoort. Naast deze dingen heb ik bijvoorbeeld deelgenomen aan een rondleiding door een voormalige Stasi-gevangenis, heb ik concentratiekamp Sachsenhausen ten noorden van Berlijn bezocht, ben ik naar een voetbalwedstrijd van Hertha BSC geweest en heb ik een autosportevenement op het terrein van de voormalige luchthaven Tempelhof bezocht. Er is werkelijk zo veel te doen: aan het einde van mijn tijd in Berlijn heb ik nog niet alles gedaan wat ik graag had willen doen. Ook heb ik nog de steden Potsdam en Dresden bezocht: Potsdam ligt vlak onder Berlijn en dat kon ik met mijn semesterticket bereiken: Dresden ligt op zo’n twee uur rijden van Berlijn en dat heb ik voor €14 met de bus bezocht. Zowel Potsdam als Dresden zijn prachtige steden, zeker het bezoeken waard.
Inmiddels ben ik begonnen aan het laatste jaar van mijn bachelor European Studies. Ik volg momenteel de minor European Policy; het tweede semester zal in het teken staan van afstuderen. Ik heb nog niet besloten waar ik mijn afstudeerstage wil gaan doen, maar ik denk aan een non-profitorganisatie of een overheidsorganisatie. Hoe dan ook zullen de kennis en vaardigheden die ik gedurende mijn semester in Berlijn heb vergaard hierbij goed van pas komen.