© Roos Mulders
© Roos Mulders

"Ik zou niet meer willen ruilen met Nederland"

Interview met Roos Mulders.

Hoe ben je in Potsdam terecht gekomen?

Na mijn bachelor Journalistiek in Utrecht en mijn stage bij de RTL-correspondent Jeroen Akkermans in Berlijn zocht ik naar verdieping in mijn studie. Daarom besloot ik in Duitsland nog een master te doen. Eerst had ik ingezet op masters aan de FU en de HU in Berlijn, want ik woonde al in de stad, maar daar werd ik uitgeloot. Ik had mijn kansen gespreid en in Potsdam werd ik wel toegelaten. Bovendien was de master ‘Zeitgeschichte’ inhoudelijk wel mijn eerste keus.  

Hoe heb je je stageperiode bij Jeroen Akkermans ervaren?

Het was enorm leerzaam. Ik heb heel lang moeten lobbyen om bij hem stage te kunnen lopen, omdat hij normaal geen stagiaires aanneemt, maar uiteindelijk mocht ik dan toch komen. Het was af en toe wel frustrerend en lastig met hem samen te werken, aangezien hij heel erg met zijn eigen dingen en deadlines bezig is, maar uiteindelijk blijft het een hele leerzame ervaring.

Heb je daar ook vaak Duits moeten spreken?

Toen ik naar Duitsland ging sprak ik eigenlijk nauwelijks Duits. Dat heb ik wel een beetje onderschat, maar bij de stage moest ik verplicht Duits praten en werd ik gewoon in het diepe gegooid. Zo werd ik bijvoorbeeld met de Duitse cameraman op pad gestuurd en moest ik een item maken waarbij ik een Duitse politicus of mensen op straat moest interviewen. Op die manier heb ik het mezelf met vallen en opstaan aangeleerd.  Voor de master Zeitgeschichte – waar B1-niveau verplicht is – moest ik een taaltoets doen en die heb ik gehaald. Mijn taalniveau is nu dan ook wel redelijk hoog.

En woonruimte had je dan al voor je aan je master begon?

Dat klopt. Ik woon nu in Berlijn. Je kunt een kamer vinden via sites als WG-gesucht.de, maar mijn huidige kamer heb ik gevonden via collega’s van een Duits hostel waar ik werkte. Ik betaal slechts 160 euro voor 18m² met balkon, midden in het centrum. Ideaal. Waar vind je dat in Nederland?

Op welke manier financier je deze kamer en de rest van je verblijf?

In Duitsland werken ze met zogenaamde 400-euro-baantjes. Voor werkgevers is dat het meest aantrekkelijk, want bij salarissen daarboven moeten ze van alles gaan afdragen. Toen ik nog bij het hostel werkte had ik daarbij nog fooi, maar nu heb ik een bijbaan bij de Konrad-Adenauer-Stiftung – denktank van de christendemocraten – en heb ik die extra inkomsten aan fooi niet. Daarom doe ik af en toe nog wat vertaalwerk voor de krant Bild, als er een item over Nederland is. Daarmee kan ik alles prima betalen en in het uiterste geval wil mijn vader nog wel eens financieel bijspringen.

Is het leuk om te werken bij de Konrad-Adenauer-Stiftung?

Zeker. Het is een hele prominente denktank die iedere Duitser kent. De denktank is heel belangrijk voor bondskanselier Merkel en haar partij en dat weet ze ook. Daarom komt ze ieder jaar minstens één keer langs om te speechen en de Stiftung te bedanken. Leuk was ook dat ik laatst plots een kort interview had met Herman van Rompuy, voorzitter van de Europese Raad. Hij had het heel druk met afspraken, maar toen hij hoorde dat ik Nederlands sprak, wilde hij wel even kort tijd vrij maken.

Hoe bevalt de studie tot nu toe?

Erg goed. De onderwijskwaliteit is hoog, de kennis van professoren is enorm, de studenten zijn gemotiveerd en inhoudelijk is het heel interessant. Wat ik merk is dat Duitse studenten langer studeren, maar ook serieuzer zijn. Daarmee doen ze in al die jaren zeer veel kennis op, waarschijnlijk meer dan de Nederlandse student. En gemotiveerde studenten zijn voor jezelf ook een extra stimulans om hard te werken.

Hoe bevalt het leven in Duitsland buiten je studie?

Er is hier genoeg te beleven. Zelf zit ik in een lokaal hockeyteam en zo kom je snel met mensen in contact. Qua studentenleven is er veel te doen, al is er niet zo’n enorme kroegencultuur als in Nederland. Het zijn veelal clubs waar je terecht komt, en electro-muziek voert daar de boventoon. Zelf ben ik niet zo’n electro-fan en doe ik liever even een biertje met vrienden, of ga ik naar een leuk concert.

En Berlijn zelf?

Ik zou niet meer willen ruilen met Nederland. Ondanks dat het een hoofdstad is, is de sfeer hier heel ontspannen en alles is lekker goedkoop.

Dus je blijft nog wel even hangen in Duitsland?

Waarschijnlijk wel. Ik heb me nergens ooit zo thuis gevoeld als hier. Ik heb ook een relatie met een Berliner en mijn studie duurt nog even. Wel heb ik nog het idee om een keer naar Brussel te gaan. Het thema Europese integratie boeit me enorm en dat wil ik wel eens op beleidsniveau van dichtbij meemaken.


top